พื้นผิวที่ขรุขระจะสั้นหรือเรียบนั้นเป็นส่วนประกอบของเนื้อผิว มันเป็นการวัดโดยการเบี่ยงเบนไปในทิศทางของเวกเตอร์ปกติของพื้นผิวจริงจากรูปแบบที่เหมาะ ถ้าการเบี่ยงเบนเหล่านี้มีขนาดใหญ่ พื้นผิวจะหยาบ ถ้ามีขนาดเล็กพื้นผิวจะเรียบ ความหยาบมักจะได้รับการพิจารณาให้เป็นความถี่สูง ส่วนประกอบความยาวคลื่นสั้นของพื้นผิวที่วัดได้ แต่ในทางปฏิบัติก็มักจะเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะต้องรู้ทั้งความกว้างและความถี่เพื่อให้แน่ใจว่าพื้นผิวเหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์ที่ใช้ไหม?
ความหยาบมีบทบาทสำคัญในการกำหนดวัตถุจริงที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม พื้นผิวขรุขระมักจะสวมใส่ได้อย่างรวดเร็วและมีค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานสูงกว่าพื้นผิวเรียบ ความหยาบมักจะเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีของการทำงานของส่วนประกอบเครื่องจักรกลเนื่องจากความผิดปกติในพื้นผิวที่อาจเป็นรอยแตกหรือการกัดกร่อน ในทางกลับกันความหยาบอาจส่งเสริมการยึดเกาะ
แม้ว่าค่าความขรุขระสูงมักจะเป็นที่ไม่พึงประสงค์ก็อาจเป็นเรื่องยากและมีความสิ้นเปลือง ในการผลิตลดความหยาบของผิวมักจะเพิ่มค่าใช้จ่ายในการผลิต นี้มักจะส่งผลในการออกค่าใช้จ่ายในการผลิตของส่วนประกอบและประสิทธิภาพการทำงานในการประยุกต์ใช้
ความหยาบกร้านสามารถวัดได้โดยการเปรียบเทียบคู่มือกับ "เปรียบเทียบพื้นผิวที่ขรุขระ" ตัวอย่างของความขรุขระพื้นผิวที่รู้จักกัน แต่โดยทั่วไปการวัดรายละเอียดพื้นผิวทำด้วย Profilometer ที่สามารถติดต่อได้ หรือออปติคอล
Profilometer
อย่างไรก็ตามการควบคุมความหยาบมักจะเป็นที่น่าพอใจ ตัวอย่างเช่นความเงาของพื้นผิวที่สามารถเงาเกินไปและลื่นเกินไป (ทัชแพดเป็นตัวอย่างที่ดี) เพื่อให้ลดความหยาบกร้านจะต้องควบคุม นี้เป็นกรณีที่ทั้งกว้างและความจำเป็นที่มีความสำคัญมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น